Septem civitates Europaeae, duce Germania, petitionem scriptam ad Commissionem Europaeam dederunt ut proposita transitionis Unionis Europaeae ad vecturam viridem recusarent, disputationem cum Francia de productione hydrogenii nuclearis, quae pactum Unionis Europaeae de ratione energiae renovabilis impediverat, denuo excitantes.
Septem civitates -- Austria, Dania, Germania, Hibernia, Luxemburgum, Lusitania et Hispania -- veto subscripserunt.
In epistula ad Commissionem Europaeam missa, septem civitates recusationem suam inclusionis energiae nuclearis in transitione ad vecturam viridem iteraverunt.
Francia et octo aliae civitates Unionis Europaeae argumentantur productionem hydrogenii ex energia nucleari non excludendam esse ex politica Unionis Europaeae de energia renovabili.
Francia dixit finem esse ut cellae in Europa institutae plene energia nucleari et renovabili uti possent, potius quam potentiam energiae hydrogenii renovabilis limitare. Bulgaria, Croatia, Respublica Bohemica, Francia, Hungaria, Polonia, Romania, Slovacia et Slovenia omnes inclusionem productionis hydrogenii nuclearis in categoria productionis hydrogenii ex fontibus renovabilibus probarunt.
Sed septem civitates Unionis Europaeae, Germania duce, productionem hydrogenii nuclearis inter combustibile renovabile et humilis carbonis includere non consentiunt.
Septem civitates Unionis Europaeae, duce Germania, agnoverunt productionem hydrogenii ex energia nucleari "fortasse munus habere in quibusdam civitatibus sodalibus et perspicuum ordinamentum ad hoc quoque necessarium esse." Attamen credunt rem tractandam esse tamquam partem legislationis Unionis Europaeae de gaso quae rescribitur.
Tempus publicationis: XXII Martii, MMXXIII