De twadde autorisaasjewet definiearret in metoade foar it berekkenjen fan broeikasgasemissies oer de hiele libbensyklus fan duorsume brânstoffen út net-biologyske boarnen. De oanpak hâldt rekken mei broeikasgasemissies yn 'e heule libbensyklus fan brânstoffen, ynklusyf upstream-emissies, emissies dy't ferbûn binne mei it krijen fan elektrisiteit fan it net, ferwurking en transport fan dizze brânstoffen nei de einkonsumint. De metoade ferdúdliket ek manieren om broeikasgasemissies mei-inoar te produsearjen fan duorsume wetterstof of derivaten dêrfan yn foarsjennings dy't fossile brânstoffen produsearje.
De Europeeske Kommisje seit dat RFNBO allinnich meitelle sil foar de duorsume enerzjydoelstelling fan 'e EU as it de útstjit fan broeikasgassen mei mear as 70 prosint ferminderet yn ferliking mei fossile brânstoffen, itselde as de standert foar duorsume wetterstof dy't tapast wurdt op biomassaproduksje.
Derneist liket in kompromis berikt te wêzen oer oft lege koalwetterstoffen (wetterstof produsearre troch kearnenerzjy of mooglik út fossile brânstoffen dy't koalstof fongen of opslein wurde kinne) as duorsume wetterstof klassifisearre wurde moatte, mei in aparte útspraak oer lege koalwetterstoffen foar it ein fan 2024, neffens de notysje fan 'e Kommisje dy't by it autorisaasjewetsfoarstel heart. Neffens it foarstel fan 'e Kommisje sil de EU foar 31 desimber 2024 yn har machtigingswet manieren fêststelle om de reduksje fan broeikasgasemissies fan lege koalstofbrânstoffen te beoardieljen.
Pleatsingstiid: 21 febrewaris 2023