Според извештајот за идните трендови на водородната енергија објавен од Меѓународната комисија за водородна енергија, глобалната побарувачка за водородна енергија ќе се зголеми десеткратно до 2050 година и ќе достигне 520 милиони тони до 2070 година. Секако, побарувачката за водородна енергија во која било индустрија го вклучува целиот индустриски синџир, вклучувајќи производство, складирање и транспорт на водород, трговија со водород, дистрибуција и употреба на водород. Според Меѓународниот комитет за водородна енергија, вредноста на производството на глобалниот синџир на водородна индустрија ќе надмине 2,5 трилиони американски долари до 2050 година.
Врз основа на огромниот сценарио за употреба на водородната енергија и огромната вредност на индустрискиот синџир, развојот и користењето на водородната енергија не само што стана важен пат за многу земји за постигнување енергетска трансформација, туку стана и важен дел од меѓународната конкуренција.
Според прелиминарните статистички податоци, 42 земји и региони имаат издадено политики за водородна енергија, а 36 земји и региони подготвуваат политики за водородна енергија.
На глобалниот пазар на конкуренција за водородна енергија, земјите од пазарите во развој истовремено се насочени кон индустријата за зелен водород. На пример, индиската влада издвои 2,3 милијарди американски долари за поддршка на индустријата за зелен водород, проектот NEOM за супер-идни градови на Саудиска Арабија има за цел да изгради постројка за производство на хидроелектричен хидролизен водород со повеќе од 2 гигавати на нејзина територија, а Обединетите Арапски Емирати планираат да потрошат 400 милијарди американски долари годишно за пет години за да го прошират пазарот на зелен водород. Бразил и Чиле во Јужна Америка и Египет и Намибија во Африка, исто така, објавија планови за инвестирање во зелен водород. Како резултат на тоа, Меѓународната енергетска организација предвидува дека глобалното производство на зелен водород ќе достигне 36.000 тони до 2030 година и 320 милиони тони до 2050 година.
Развојот на водородната енергија во развиените земји е уште поамбициозен и поставува повисоки барања за цената на користењето на водородот. Според Националната стратегија за чиста водородна енергија и планот издадени од Министерството за енергетика на САД, домашната побарувачка за водород во САД ќе се зголеми на 10 милиони тони, 20 милиони тони и 50 милиони тони годишно, соодветно, во 2030, 2040 и 2050 година. Во меѓувреме, трошоците за производство на водород ќе се намалат на 2 долари за килограм до 2030 година и 1 долар за килограм до 2035 година. Законот на Јужна Кореја за промовирање на водородната економија и управување со безбедноста на водородот, исто така, ја поставува целта за замена на увезената сурова нафта со увезен водород до 2050 година. Јапонија ќе ја ревидира својата основна стратегија за водородна енергија на крајот на мај за да го прошири увозот на водородна енергија и ја нагласи потребата од забрзување на инвестициите во градење меѓународен синџир на снабдување.
Европа, исто така, прави континуирани движења во однос на водородната енергија. Планот на ЕУ „Repower EU“ предлага да се постигне целта за производство и увоз на 10 милиони тони обновлив водород годишно до 2030 година. За таа цел, ЕУ ќе обезбеди финансиска поддршка за водородната енергија преку неколку проекти како што се Европската банка за водород и Инвестицискиот план за Европа.
Лондон – Обновливиот водород може да се продава за помалку од 1 евро/кг според условите на Банката објавени од Европската комисија на 31 март, доколку производителите добијат максимална поддршка од Европската банка за водород, покажаа податоците на ICIS.
Банката, која беше најавена во септември 2022 година, има за цел да ги поддржи производителите на водород преку систем за наддавање на аукции кој ги рангира понудувачите врз основа на цената по килограм водород.
Користејќи го Фондот за иновации, Комисијата ќе издвои 800 милиони евра за првата аукција за добивање поддршка од Европската банка за развој, со ограничени субвенции од 4 евра по килограм. Водородот што ќе се ауцира мора да биде во согласност со Законот за овластување за обновливи горива (RFNBO), познат и како обновлив водород, а проектот мора да достигне полн капацитет во рок од три и пол години од добивањето на финансирањето. Штом ќе започне производството на водород, парите ќе бидат достапни.
Победничкиот понудувач потоа ќе добие фиксен износ, врз основа на бројот на понуди, во период од десет години. Понудувачите не можат да имаат пристап до повеќе од 33% од достапниот буџет и мора да имаат големина на проектот од најмалку 5 MW.
1 евро за килограм водород
Холандија ќе произведува обновлив водород од 2026 година користејќи 10-годишен договор за купување обновлива енергија (PPA) по цена од 4,58 евра/кг врз основа на рамнотежа на рентабилност на проектот, според податоците од проценката на ICIS од 4 април. За 10-годишниот PPA обновлив водород, ICIS го пресмета надоместокот на инвестицијата во електролизерот за време на периодот на PPA, што значи дека трошокот ќе се надомести на крајот од периодот на субвенционирање.
Со оглед на тоа што производителите на водород можат да добијат целосна субвенција од 4 евра по килограм, тоа значи дека се потребни само 0,58 евра по килограм водород за да се постигне поврат на капиталните трошоци. Потоа, производителите треба да им наплаќаат на купувачите само помалку од 1 евро по килограм за да се осигурат дека проектот ќе биде исплатлив.
Време на објавување: 10 април 2023 година