Według raportu Future Trends of Hydrogen Energy opublikowanego przez International Hydrogen Energy Commission, globalne zapotrzebowanie na energię wodorową wzrośnie dziesięciokrotnie do 2050 r. i osiągnie 520 milionów ton do 2070 r. Oczywiście, zapotrzebowanie na energię wodorową w każdej branży obejmuje cały łańcuch przemysłowy, w tym produkcję wodoru, magazynowanie i transport, handel wodorem, dystrybucję i użytkowanie wodoru. Według International Committee on Hydrogen Energy, wartość wyjściowa globalnego łańcucha przemysłu wodorowego przekroczy 2,5 biliona dolarów amerykańskich do 2050 r.
Biorąc pod uwagę ogromny potencjał wykorzystania energii wodorowej i ogromną wartość łańcucha przemysłowego, rozwój i wykorzystanie energii wodorowej stały się nie tylko ważną ścieżką transformacji energetycznej dla wielu krajów, ale także istotnym elementem międzynarodowej konkurencji.
Według wstępnych statystyk 42 kraje i regiony wydały strategie dotyczące energii wodorowej, a 36 krajów i regionów jest w trakcie opracowywania strategii dotyczących energii wodorowej.
Na globalnym rynku konkurencji w zakresie energii wodorowej kraje rynków wschodzących jednocześnie celują w przemysł zielonego wodoru. Na przykład rząd Indii przeznaczył 2,3 miliarda dolarów amerykańskich na wsparcie przemysłu zielonego wodoru, projekt super miasta przyszłości Arabii Saudyjskiej NEOM ma na celu zbudowanie zakładu produkcji wodoru z hydrolizy o mocy ponad 2 gigawatów na swoim terytorium, a Zjednoczone Emiraty Arabskie planują wydawać 400 miliardów dolarów amerykańskich rocznie w ciągu pięciu lat na rozbudowę rynku zielonego wodoru. Brazylia i Chile w Ameryce Południowej oraz Egipt i Namibia w Afryce również ogłosiły plany inwestycji w zielony wodór. W rezultacie Międzynarodowa Organizacja Energetyczna przewiduje, że globalna produkcja zielonego wodoru osiągnie 36 000 ton do 2030 r. i 320 milionów ton do 2050 r.
Rozwój energii wodorowej w krajach rozwiniętych jest jeszcze bardziej ambitny i stawia wyższe wymagania dotyczące kosztów użytkowania wodoru. Zgodnie z Narodową Strategią i Mapą Drogową Czystej Energii Wodorowej wydaną przez Departament Energii USA, krajowe zapotrzebowanie na wodór w USA wzrośnie do 10 milionów ton, 20 milionów ton i 50 milionów ton rocznie odpowiednio w latach 2030, 2040 i 2050. Tymczasem koszt produkcji wodoru zostanie zmniejszony do 2 USD za kg do 2030 r. i 1 USD za kg do 2035 r. Ustawa Korei Południowej o promowaniu gospodarki wodorowej i zarządzaniu bezpieczeństwem wodoru również stawia sobie za cel zastąpienie importowanej ropy naftowej importowanym wodorem do 2050 r. Japonia dokona przeglądu swojej podstawowej strategii energetycznej wodorowej pod koniec maja, aby zwiększyć import energii wodorowej, i podkreśliła potrzebę przyspieszenia inwestycji w budowę międzynarodowego łańcucha dostaw.
Europa również podejmuje ciągłe działania w zakresie energii wodorowej. Plan UE Repower proponuje osiągnięcie celu produkcji i importu 10 milionów ton wodoru odnawialnego rocznie do 2030 r. W tym celu UE zapewni wsparcie finansowe dla energii wodorowej za pośrednictwem kilku projektów, takich jak Europejski Bank Wodoru i Plan Inwestycji Europejskich.
Londyn – Zgodnie z warunkami bankowymi opublikowanymi przez Komisję Europejską 31 marca, odnawialny wodór będzie mógł być sprzedawany za mniej niż 1 euro/kg, jeśli producenci otrzymają maksymalne wsparcie od Europejskiego Banku Wodoru – wynika z danych ICIS.
Bank, którego powstanie ogłoszono we wrześniu 2022 r., zamierza wspierać producentów wodoru za pośrednictwem systemu aukcji, w którym oferenci są klasyfikowani na podstawie ceny za kilogram wodoru.
Korzystając z Funduszu Innowacji, Komisja przeznaczy 800 mln euro na pierwszą aukcję, aby otrzymać wsparcie od Europejskiego Banku Rozwoju, z dotacjami ograniczonymi do 4 euro za kilogram. Wodór, który ma zostać wystawiony na aukcji, musi być zgodny z ustawą Renewable Fuels Authorization Act (RFNBO), znaną również jako Renewable Hydrogen, a projekt musi osiągnąć pełną wydajność w ciągu trzech i pół roku od otrzymania finansowania. Po rozpoczęciu produkcji wodoru pieniądze będą dostępne.
Zwycięski oferent otrzyma następnie stałą kwotę, w oparciu o liczbę ofert, przez dziesięć lat. Oferenci nie mogą mieć dostępu do więcej niż 33% dostępnego budżetu i muszą mieć wielkość projektu co najmniej 5 MW.
1 € za kilogram wodoru
Holandia będzie produkować wodór odnawialny od 2026 r., korzystając z 10-letniej umowy zakupu energii odnawialnej (PPA) po koszcie 4,58 euro/kg na zasadzie progu rentowności projektu, zgodnie z danymi oceny ICIS z 4 kwietnia. W przypadku 10-letniej umowy PPA na wodór odnawialny ICIS obliczył zwrot kosztów inwestycji w elektrolizer w okresie PPA, co oznacza, że koszt zostanie odzyskany pod koniec okresu dotacji.
Biorąc pod uwagę, że producenci wodoru mogą otrzymać pełną dotację w wysokości 4 euro za kg, oznacza to, że potrzeba tylko 0,58 euro za kg wodoru, aby uzyskać zwrot kosztów kapitałowych. Producenci muszą wówczas pobierać od nabywców jedynie mniej niż 1 euro za kilogram, aby zapewnić, że projekt wyjdzie na zero.
Czas publikacji: 10-kwi-2023