Niedawno opublikowane prawo UE, które definiuje zielony wodór, zostało przyjęte z zadowoleniem przez branżę wodorową jako zapewniające pewność decyzjom inwestycyjnym i modelom biznesowym firm z UE. Jednocześnie branża obawia się, że jej „surowe przepisy” zwiększą koszt produkcji wodoru odnawialnego.
Francois Paquet, dyrektor ds. wpływu w European Renewable Hydrogen Alliance, powiedział: „Ustawa przynosi bardzo potrzebną pewność regulacyjną, aby zablokować inwestycje i wdrożyć nową branżę w Europie. Nie jest idealna, ale zapewnia jasność po stronie podaży”.
Hydrogen Europe, wpływowe stowarzyszenie branżowe UE, stwierdziło w oświadczeniu, że UE potrzebowała ponad trzech lat, aby zapewnić ramy do zdefiniowania wodoru odnawialnego i paliw wodorowych. Proces był długi i wyboisty, ale gdy tylko został ogłoszony, projekt ustawy został przyjęty z zadowoleniem przez branżę wodorową, która z niecierpliwością czekała na przepisy, aby firmy mogły podejmować ostateczne decyzje inwestycyjne i modele biznesowe.
Stowarzyszenie dodało jednak: „Można spełnić te surowe zasady, ale nieuchronnie sprawią, że projekty zielonego wodoru staną się droższe, a także ograniczą ich potencjał ekspansji, zmniejszą pozytywny wpływ ekonomii skali i wpłyną na zdolność Europy do osiągnięcia celów wyznaczonych przez REPowerEU”.
W przeciwieństwie do ostrożnego przyjęcia przez przedstawicieli przemysłu, aktywiści klimatyczni i grupy ekologiczne kwestionują „ekościemę” łagodnych przepisów.
Global Witness, grupa zajmująca się klimatem, jest szczególnie niezadowolona z przepisów, które zezwalają na wykorzystywanie energii elektrycznej ze paliw kopalnych do produkcji zielonego wodoru, gdy brakuje energii odnawialnej, nazywając projekt ustawy UE o autoryzacji „złotym standardem greenwashingu”.
Zielony wodór może być produkowany z paliw kopalnych i węgla, gdy brakuje energii odnawialnej, Global Witness powiedział w oświadczeniu. Zielony wodór może być produkowany z istniejącej sieci energii odnawialnej, co doprowadzi do wykorzystania większej ilości paliw kopalnych i węgla.
Inna organizacja pozarządowa, Bellona z siedzibą w Oslo, stwierdziła, że okres przejściowy do końca 2027 r., który pozwoliłby prekursorom uniknąć konieczności „dodatkowości” przez dekadę, doprowadziłby w krótkim okresie do wzrostu emisji.
Po uchwaleniu obu ustaw zostaną one przekazane Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, które mają dwa miesiące na ich przejrzenie i podjęcie decyzji o przyjęciu lub odrzuceniu propozycji. Po zakończeniu prac nad ostatecznym prawodawstwem, masowe wykorzystanie odnawialnego wodoru, amoniaku i innych pochodnych przyspieszy dekarbonizację systemu energetycznego UE i przyspieszy ambicje Europy w zakresie neutralności klimatycznej kontynentu.
Czas publikacji: 21-02-2023