Secundum declarationem a Commissione Europaea promulgatam, prima Lex habilitans condiciones necessarias definit ut hydrogenium, combustibilia hydrogenii fundata, vel alia vectoria energiae inter combustibilia renovabilia originis non biologicae (RFNBO) classificentur. Rogatio principium "additionalitatis" hydrogenii, quod in Directiva Unionis Europaeae de Energia Renovabili expositum est, elucidat, quod significat cellulas electrolyticas hydrogenium producentes novae productioni electricitatis renovabilis coniungi debere. Hoc principium additionalitatis nunc definitur ut "proposita energiae renovabilis quae in operationem incipiunt non prius quam 36 menses ante installationes hydrogenium et eius derivata producentes". Principium intendit curare ut generatio hydrogenii renovabilis augmentum quantitatis energiae renovabilis reti electricae praesto, comparata cum eo quod iam praesto est, incitat. Hoc modo, productio hydrogenii decarbonizationem adiuvabit et conatus electrificationis complebit, dum pressionem in generationem electricitatis vitat.

Commissio Europaea exspectat postulationem electricitatis ad productionem hydrogenii augeri ante annum 2030 propter usum magnarum cellularum electrolyticarum. Ad ambitionem REPowerEU producendi decem miliones tonnarum combustibilis renovabilis ex fontibus non biologicis ante annum 2030 assequendam, Unio Europaea circiter 500 TWh electricitatis renovabilis requiret, quod aequivalet 14% totius consumptionis energiae Unionis Europaeae ante tunc temporis. Hoc propositum reflectitur in propositione Commissionis ad metam energiae renovabilis ad 45% ante annum 2030 elevandam.
Prima Lex habilitans etiam varias vias exponit quibus productores demonstrare possunt electricitatem renovabilem ad hydrogenium producendum adhibitam regulae additionalitatis congruere. Praeterea normas introducit ad efficiendum ut hydrogenium renovabile tantum producatur ubi et quando satis energiae renovabilis adsit (quae pertinentia temporalis et geographica appellatur). Ut obligationes pecuniarum collocandarum iam exstantes considerentur et ut sector se ad novum schema accommodare possit, regulae gradatim introducentur et ita designantur ut tempore procedente severiores fiant.
Lex autorisationis Unionis Europaeae anno proximo proposita correlationem horariam inter copiam et usum electricitatis renovabilis postulavit, quod significat productores horaria ratione probare debere electricitatem in cellulis suis adhibitam ex novis fontibus renovabilibus provenire.
Parlamentum Europaeum controversam nexum horarium mense Septembri anni 2022 reiecit, postquam corpus commercii hydrogenii Unionis Europaeae et industria hydrogenii, duce Consilio pro Energia Hydrogenii Renovabili, dixerunt eam inutilem esse et sumptus hydrogenii viridis Unionis Europaeae aucturum esse.
Hoc tempore, lex autorisationis commissionis has duas positiones compromittit: productores hydrogenii productionem hydrogenii suam cum energia renovabili quam menstruatim subscripserunt usque ad diem 1 Ianuarii 2030 coniungere poterunt, et deinde nexus tantum horarios accipient. Praeterea, regula tempus transitionis statuit, permittens ut incepta hydrogenii viridis ante finem anni 2027 operantia a provisione additionalitatis usque ad annum 2038 exempta sint. Hoc tempus transitionis tempori respondet quo cellula expandit et mercatum intrat. Attamen, ab 1 Iulii 2027, civitates sodales optionem habent regulas strictiores de temporis dependentia introducendi.
Quod ad pertinentiam geographicam attinet, Lex statuit ut stationes energiae renovabilis et cellulae electrolyticae hydrogenium producentes in eadem area offerendi ponantur, quae definitur ut maxima area geographica (plerumque finis nationalis) in qua participes mercatus energiam permutare possunt sine assignatione capacitatis. Commissio dixit hoc esse ad curandum ne nulla congestio in reti electrica inter cellulas quae hydrogenium renovabile producunt et unitates potentiae renovabilis existeret, et aptum esse requirere ut ambae unitates in eadem area offerendi essent. Eaedem regulae ad hydrogenium viride in Unionem Europaeam importatum et per schema certificationis implementatum valent.
Tempus publicationis: XXI Februarii, MMXXIII