«کجا ماشین سوختی بد است، چرا باید وسایل نقلیه با انرژی جدید توسعه دهیم؟» این باید سوال اصلی باشد که اکثر مردم در مورد «جهت باد» فعلی صنعت خودرو به آن فکر میکنند. با حمایت شعارهای باشکوه «کاهش انرژی»، «صرفهجویی در مصرف انرژی و کاهش انتشار» و «جبران عقبماندگی تولید»، نیاز چین به توسعه منابع انرژی جدید هنوز توسط جامعه درک و شناخته نشده است.
در واقع، پس از دههها پیشرفت مداوم در خودروهای موتور احتراق داخلی، سیستم تولید بالغ فعلی، پشتیبانی بازار و محصولات کمهزینه و باکیفیت، درک این موضوع را دشوار میکند که چرا این صنعت باید این «جاده صاف» را ترک کند و به توسعه روی آورد. انرژی جدید یک «مسیر گلی» است که هنوز ریسکپذیر نیست. چرا باید یک صنعت انرژی جدید توسعه دهیم؟ این سوال ساده و سرراست، نامفهوم و ناشناخته همه ماست.
هفت سال پیش، در «کتاب سفید سیاست انرژی چین ۲۰۱۲»، طرح استراتژیک ملی «انرژیهای جدید و انرژیهای تجدیدپذیر را به طور کامل توسعه خواهد داد» روشن شد. از آن زمان، صنعت خودروسازی چین به سرعت تغییر کرده و به سرعت از استراتژی خودروهای سوختی به استراتژی انرژی جدید تغییر یافته است. پس از آن، انواع مختلفی از محصولات انرژی جدید مرتبط با «یارانهها» به سرعت وارد بازار شدند و صدای تردید در مورد صنعت انرژی جدید بلند شد.
صدای پرسش از زوایای مختلف شنیده میشد و موضوع مستقیماً به بالادست و پاییندست صنعت نیز کشیده میشد. وضعیت فعلی انرژی سنتی و انرژی تجدیدپذیر چین چگونه است؟ آیا صنعت خودروسازی چین میتواند از قافله عقب بماند؟ چگونه با خودروهای انرژی جدید که در آینده بازنشسته میشوند برخورد کنیم و آیا آلودگی وجود دارد؟ هرچه شک و تردید بیشتر باشد، اعتماد به نفس کمتر است، چگونه میتوان وضعیت واقعی موجود در پشت این مشکلات را پیدا کرد؟ ربع اول ستون به حامل مهم صنعت - باتری - اختصاص دارد.
ستونها «مسائل انرژی» اجتنابناپذیری هستند
برخلاف یک ماشین سوختی، بنزین به حامل نیاز ندارد (اگر مخزن سوخت حساب نشود)، اما «برق» باید توسط باتری حمل شود. بنابراین، اگر میخواهید به منبع صنعت برگردیم، «برق» اولین قدم در توسعه انرژیهای نو است. مسئله برق مستقیماً با مسئله انرژی مرتبط است. در حال حاضر یک سوال واضح وجود دارد: آیا ترویج شدید منابع انرژی نو واقعاً به این دلیل است که ذخیره انرژی یکپارچه چین قریبالوقوع است؟ بنابراین قبل از اینکه واقعاً در مورد توسعه باتریها و انرژیهای نو صحبت کنیم، باید به سوالاتی در مورد سوال فعلی چین در مورد «استفاده از برق یا استفاده از نفت» پاسخ دهیم.
سوال ۱: وضعیت موجود انرژی سنتی چین
برخلاف دلیلی که انسانها ۱۰۰ سال پیش برای اولین بار خودروهای تمام الکتریکی را امتحان کردند، انقلاب جدید ناشی از تغییر از «سوخت سنتی» به «انرژی تجدیدپذیر» بود. «نسخههای» مختلفی در تفسیر وضعیت انرژی چین در اینترنت وجود دارد، اما بسیاری از جنبههای دادهها نشان میدهد که ذخایر انرژی سنتی چین به اندازه انتقال خالص غیرقابل تحمل و نگرانکننده نیستند و ذخایر نفتی مرتبط با خودروها نیز توسط عموم مورد بحث قرار میگیرند. یکی از مهمترین موضوعات.
طبق دادههای گزارش انرژی چین در سال ۲۰۱۸، اگرچه تولید نفت داخلی در حال کاهش است، اما چین از نظر تجارت واردات انرژی با افزایش مصرف نفت در وضعیت پایداری قرار داشته است. این میتواند ثابت کند که حداقل توسعه فعلی انرژیهای نو ارتباط مستقیمی با «ذخیره نفت» ندارد.
اما ارتباط غیرمستقیم چیست؟ در زمینه تجارت پایدار انرژی، وابستگی سنتی چین به انرژی هنوز بالاست. در میان کل واردات انرژی، نفت خام 66 درصد و زغال سنگ 18 درصد را تشکیل میدهد. در مقایسه با سال 2017، واردات نفت خام همچنان به سرعت در حال رشد است. در سال 2018، واردات نفت خام چین به 460 میلیون تن رسید که نسبت به سال گذشته 10 درصد افزایش یافته است. وابستگی نفت خام به کشورهای خارجی به 71 درصد رسید، به این معنی که بیش از دو سوم نفت خام چین به واردات وابسته است.
پس از توسعه صنایع انرژی جدید، روند مصرف نفت چین همچنان رو به کاهش است، اما در مقایسه با سال ۲۰۱۷، مصرف نفت چین همچنان ۳.۴ درصد افزایش یافته است. از نظر ظرفیت تولید نفت خام، در سالهای ۲۰۱۶-۲۰۱۸ در مقایسه با سال ۲۰۱۵ کاهش قابل توجهی وجود داشته است و تغییر جهت، وابستگی به واردات تجارت نفت را افزایش داده است.
در شرایط فعلی که چین به ذخایر انرژی سنتی خود «وابستگی غیرفعال» دارد، امید میرود که توسعه صنعت انرژیهای نو، ساختار مصرف انرژی را نیز تغییر دهد. در سال ۲۰۱۸، مصرف انرژیهای پاک مانند گاز طبیعی، برق آبی، انرژی هستهای و انرژی بادی ۲۲.۱ درصد از کل مصرف انرژی را تشکیل میداد که سالهاست در حال افزایش است.
در گذار به انرژی پاک در منابع انرژی سنتی، هدف جهانی کمکربن و بدون کربن در حال حاضر ثابت است، همانطور که برندهای خودروسازی اروپایی و آمریکایی اکنون در حال از بین بردن «زمان توقف فروش خودروهای سوختی» هستند. با این حال، کشورها وابستگی متفاوتی به منابع انرژی سنتی دارند و «کمبود منابع نفت خام» چین یکی از مشکلات در گذار به انرژی پاک است. ژو شی، مدیر اقتصاد انرژی آکادمی علوم اجتماعی چین، گفت: «به دلیل دورههای مختلف کشورها، چین هنوز در عصر زغال سنگ است، جهان وارد عصر نفت و گاز شده است و روند حرکت به سمت یک سیستم انرژی تجدیدپذیر در آینده قطعاً متفاوت است. چین ممکن است از نفت و گاز عبور کند. تایمز.» منبع: خانه خودرو
زمان ارسال: نوامبر-04-2019