"Waar is de brandstofauto slecht, waarom zouden we nieuwe energievoertuigen ontwikkelen?" Dit zou de belangrijkste vraag moeten zijn waar de meeste mensen over nadenken in de huidige "windrichting" van de auto-industrie. Onder de grote slogans "energie-uitputting", "energiebesparing en emissiereductie" en "inhaalslag in de industrie" wordt de noodzaak van China om nieuwe energiebronnen te ontwikkelen nog niet door de samenleving opgemerkt en erkend.
Na decennia van voortdurende vooruitgang in voertuigen met verbrandingsmotoren, maken het huidige volwassen productiesysteem, de marktondersteuning en de goedkope en hoogwaardige producten het moeilijk te begrijpen waarom de industrie deze "vlakke weg" moet verlaten en zich op ontwikkeling moet richten. Nieuwe energie is een "modderpad" dat nog niet riskant is. Waarom zouden we een nieuwe energiesector ontwikkelen? Deze simpele en eenvoudige vraag is voor ons allemaal onbegrijpelijk en onbekend.
Zeven jaar geleden, in het Witboek "China Energy Policy 2012", werd het nationale strategische plan "om nieuwe energie en hernieuwbare energie krachtig te ontwikkelen" verduidelijkt. Sindsdien is de Chinese auto-industrie snel veranderd en is er snel overgestapt van een strategie voor brandstofvoertuigen naar een nieuwe energiestrategie. Daarna kwamen er snel verschillende soorten nieuwe energieproducten op de markt die aan "subsidies" waren gekoppeld, en begon de stem van twijfel te klinken rond de nieuwe energiesector.
De vragen kwamen uit verschillende hoeken en het onderwerp leidde ook direct naar de upstream en downstream van de industrie. Wat is de huidige status van China's traditionele energie en hernieuwbare energie? Kan de Chinese auto-industrie de achterstand inhalen? Hoe gaan we om met nieuwe energievoertuigen die in de toekomst uit productie worden genomen, en bestaat er vervuiling? Hoe meer twijfels, hoe minder vertrouwen. Hoe meer we de werkelijke status quo achter deze problemen kunnen vinden. Het eerste kwartaal van de column zal zich richten op de belangrijkste drager binnen de industrie: de batterij.
Kolommen zijn onvermijdelijke “energievraagstukken”
In tegenstelling tot een brandstofauto heeft benzine geen drager nodig (als de brandstoftank niet meetelt), maar "elektriciteit" moet door de accu worden vervoerd. Wil je dus terug naar de bron van de industrie, dan is "elektriciteit" de eerste stap in de ontwikkeling van nieuwe energie. De kwestie van elektriciteit is direct verbonden met de energiekwestie. Er is momenteel een duidelijke vraag: is het krachtig promoten van nieuwe energiebronnen echt nodig omdat China's gezamenlijke energiereserve op handen is? Dus voordat we het echt hebben over de ontwikkeling van accu's en nieuwe energie, moeten we eerst vragen beantwoorden over China's huidige vraag over "het gebruik van elektriciteit of het gebruik van olie".
Vraag 1: De status quo van traditionele Chinese energie
In tegenstelling tot de reden waarom mensen 100 jaar geleden voor het eerst puur elektrische voertuigen probeerden, werd de nieuwe revolutie veroorzaakt door de overstap van "traditionele brandstof" naar "hernieuwbare energie". Er zijn verschillende "versies" van de interpretatie van China's energiestatus op internet, maar veel aspecten van de data laten zien dat China's traditionele energiereserves niet zo ondraaglijk en zorgwekkend zijn als de netto transmissie, en de oliereserves die nauw verbonden zijn met auto's worden ook door het publiek besproken. Een van de meest besproken onderwerpen.
Volgens de gegevens in het China Energy Report 2018 is China, ondanks de dalende binnenlandse olieproductie, stabiel gebleven wat betreft de import van energie, ondanks de toename van het olieverbruik. Dit zou kunnen aantonen dat de huidige ontwikkeling van nieuwe energiebronnen niet direct verband houdt met de "oliereserve".
Maar indirect verbonden? In de context van een stabiele energiehandel is China's traditionele energieafhankelijkheid nog steeds hoog. Van de totale energie-import is ruwe olie goed voor 66% en steenkool voor 18%. Vergeleken met 2017 blijft de import van ruwe olie snel groeien. In 2018 bereikte de Chinese import van ruwe olie 460 miljoen ton, een jaar-op-jaar stijging van 10%. De afhankelijkheid van ruwe olie van het buitenland bedroeg 71%, wat betekent dat meer dan twee derde van de Chinese ruwe olie afhankelijk is van import.
Na de ontwikkeling van nieuwe energie-industrieën blijft de Chinese olieconsumptie vertragen, maar vergeleken met 2017 steeg de Chinese olieconsumptie nog steeds met 3,4%. De productiecapaciteit voor ruwe olie daalde aanzienlijk in de periode 2016-2018 ten opzichte van 2015, en de koerswijziging verhoogde de afhankelijkheid van olie-import.
Gezien de huidige situatie van China's traditionele energiereserves, die "passieve afhankelijkheid" zijn, wordt ook gehoopt dat de ontwikkeling van een nieuwe energiesector de structuur van het energieverbruik zal veranderen. In 2018 was het verbruik van schone energie, zoals aardgas, waterkracht, kernenergie en windenergie, goed voor 22,1% van het totale energieverbruik, een percentage dat al jaren stijgt.
In de overgang naar schone energie uit traditionele energiebronnen is de wereldwijde doelstelling voor een koolstofarme en koolstofvrije economie momenteel consistent, net zoals Europese en Amerikaanse automerken nu de "tijd om te stoppen met de verkoop van brandstofvoertuigen" vrijmaken. Landen zijn echter verschillend afhankelijk van traditionele energiebronnen, en China's "gebrek aan ruwe oliebronnen" is een van de problemen bij de overgang naar schone energie. Zhu Xi, directeur van de afdeling Energie-economie van de Chinese Academie voor Sociale Wetenschappen, zei: "Vanwege de verschillende tijdperken van landen bevindt China zich nog steeds in het kolentijdperk, is de wereld het olie- en gastijdperk ingegaan, en is het proces naar een hernieuwbaar energiesysteem in de toekomst zeker anders. China zou olie en gas kunnen overstijgen. Times." Bron: Car House
Plaatsingstijd: 4 november 2019