در تاریخ 30 ژانویه، شرکت بریتیش پترولیوم (BP) گزارش «چشمانداز انرژی جهان» 2023 را منتشر کرد و تأکید کرد که سوختهای فسیلی در کوتاهمدت در گذار انرژی اهمیت بیشتری دارند، اما کمبود عرضه انرژی جهانی، انتشار کربن همچنان در حال افزایش است و انتظار میرود عوامل دیگری نیز گذار سبز و کمکربن را تسریع کنند. این گزارش چهار روند توسعه انرژی جهانی را مطرح کرده و توسعه کمهیدروکربن را تا سال 2050 پیشبینی میکند.
این گزارش اشاره میکند که در کوتاهمدت، سوختهای فسیلی نقش مهمی در فرآیند گذار انرژی ایفا خواهند کرد، اما کمبود انرژی جهانی، افزایش مداوم انتشار کربن و وقوع مکرر آب و هوای نامساعد، گذار جهانی به انرژی سبز و کم کربن را تسریع خواهد کرد. یک گذار کارآمد باید همزمان به امنیت انرژی، مقرون به صرفه بودن و پایداری بپردازد. آینده انرژی جهانی چهار روند اصلی را نشان خواهد داد: کاهش نقش انرژی هیدروکربنی، توسعه سریع انرژیهای تجدیدپذیر، افزایش درجه برقرسانی و رشد مداوم استفاده کم از هیدروکربن.
این گزارش، تکامل سیستمهای انرژی تا سال ۲۰۵۰ را تحت سه سناریو فرض میکند: گذار شتابان، صفر خالص و انرژی جدید. این گزارش نشان میدهد که تحت سناریوی گذار شتابان، انتشار کربن حدود ۷۵ درصد کاهش مییابد؛ در سناریوی صفر خالص، انتشار کربن بیش از ۹۵ درصد کاهش مییابد؛ تحت سناریوی پویای جدید (که فرض میکند وضعیت کلی توسعه انرژی جهان در پنج سال گذشته، از جمله پیشرفت فناوری، کاهش هزینه و غیره، و شدت سیاستهای جهانی در پنج تا ۳۰ سال آینده بدون تغییر باقی خواهد ماند)، انتشار جهانی کربن در دهه ۲۰۲۰ به اوج خود خواهد رسید و انتشار جهانی کربن تا سال ۲۰۵۰ در مقایسه با سال ۲۰۱۹ حدود ۳۰ درصد کاهش خواهد یافت.
این گزارش استدلال میکند که هیدروکربنهای کم کربن نقش کلیدی در گذار به انرژی کم کربن، به ویژه در صنایع، حمل و نقل و سایر بخشهایی که برقرسانی به آنها دشوار است، ایفا میکنند. هیدروژن سبز و هیدروژن آبی، هیدروکربنهای کم کربن اصلی هستند و اهمیت هیدروژن سبز با فرآیند تبدیل انرژی افزایش خواهد یافت. تجارت هیدروژن شامل تجارت منطقهای خط لوله برای انتقال هیدروژن خالص و تجارت دریایی برای مشتقات هیدروژن است.
این گزارش پیشبینی میکند که تا سال ۲۰۳۰، تحت سناریوهای گذار شتابیافته و صفر خالص، تقاضای کم هیدروکربن به ترتیب به ۳۰ میلیون تن در سال و ۵۰ میلیون تن در سال خواهد رسید که بیشتر این هیدروکربنهای کم به عنوان منابع انرژی و عوامل کاهنده صنعتی برای جایگزینی گاز طبیعی، هیدروژن مبتنی بر زغال سنگ (که به عنوان مواد اولیه صنعتی برای پالایش، تولید آمونیاک و متانول استفاده میشود) و زغال سنگ استفاده میشوند. بقیه در مواد شیمیایی و تولید سیمان استفاده خواهند شد.
تا سال ۲۰۵۰، تولید فولاد حدود ۴۰ درصد از کل تقاضای کم هیدروکربن در بخش صنعت را مصرف خواهد کرد و تحت سناریوهای گذار شتابیافته و صفر مطلق، هیدروکربنهای کم به ترتیب حدود ۵ درصد و ۱۰ درصد از کل مصرف انرژی را تشکیل خواهند داد.
این گزارش همچنین پیشبینی میکند که تحت سناریوهای گذار شتابیافته و صفر خالص، مشتقات هیدروژن تا سال ۲۰۵۰ به ترتیب ۱۰ درصد و ۳۰ درصد از تقاضای انرژی هوانوردی و ۳۰ درصد و ۵۵ درصد از تقاضای انرژی دریایی را تشکیل خواهند داد و بخش عمدهای از بقیه به بخش حمل و نقل جادهای سنگین اختصاص خواهد یافت. تا سال ۲۰۵۰، مجموع هیدروکربنهای کم و مشتقات هیدروژن به ترتیب ۱۰ درصد و ۲۰ درصد از کل مصرف انرژی در بخش حمل و نقل را تحت سناریوهای گذار شتابیافته و صفر خالص تشکیل خواهند داد.
در این گزارش آمده است که در حال حاضر، هزینه هیدروژن آبی معمولاً در بیشتر نقاط جهان کمتر از هیدروژن سبز است، اما با پیشرفت فناوری تولید هیدروژن سبز، افزایش راندمان تولید و افزایش قیمت سوختهای فسیلی سنتی، اختلاف هزینه به تدریج کاهش خواهد یافت. در سناریوی گذار شتابیافته و صفر خالص، این گزارش پیشبینی میکند که هیدروژن سبز تا سال ۲۰۳۰ حدود ۶۰ درصد از کل هیدروکربن کم را تشکیل میدهد و تا سال ۲۰۵۰ به ۶۵ درصد میرسد.
این گزارش همچنین نشان میدهد که نحوه تجارت هیدروژن بسته به کاربرد نهایی متفاوت خواهد بود. برای کاربردهایی که به هیدروژن خالص نیاز دارند (مانند فرآیندهای گرمایش صنعتی با دمای بالا یا حمل و نقل جادهای)، تقاضا میتواند از مناطق مربوطه از طریق خطوط لوله وارد شود. برای مناطقی که به مشتقات هیدروژن نیاز است (مانند آمونیاک و متانول برای کشتیها)، هزینه حمل و نقل از طریق مشتقات هیدروژن نسبتاً کم است و تقاضا را میتوان از کشورهای با بیشترین مزیت هزینه در سراسر جهان وارد کرد.
برای مثال، در اتحادیه اروپا، این گزارش پیشبینی میکند که تحت سناریوی گذار شتابیافته و صفر خالص، اتحادیه اروپا تا سال ۲۰۳۰ حدود ۷۰ درصد از هیدروکربنهای کم خود را تولید خواهد کرد و تا سال ۲۰۵۰ به ۶۰ درصد کاهش خواهد یافت. از واردات کم هیدروکربن، حدود ۵۰ درصد هیدروژن خالص از طریق خطوط لوله از شمال آفریقا و سایر کشورهای اروپایی (مانند نروژ، انگلستان) وارد خواهد شد و ۵۰ درصد دیگر از طریق دریا از بازار جهانی به شکل مشتقات هیدروژن وارد خواهد شد.
زمان ارسال: فوریه-06-2023