1, cribrum cylindricum
(1) Constructio cribri cylindrici
Cribrum cylindricum praecipue constat ex systemate transmissionis, axe principali, cribro, reticulo cribri, involucro sigillato et quadro.
Ut particulae variarum magnitudinum simul obtineantur, cribra diversarum magnitudinum per totam longitudinem cribri inseri possunt. In productione graphitizationis, duo cribra diversarum magnitudinum plerumque inseriuntur, ut magnitudo particularum materiae resistentiae ad minimum redigatur. Materiae autem maiores quam maxima magnitudo particularum materiae resistentiae omnes cribrari possunt; cribrum foraminis cribri parvi prope ostium alimentationis, et cribrum foraminis cribri magni prope ostium emissionis collocatur.
(2) Principium operationis cribri cylindrici
Motor axem centralem cribri per instrumentum retardationis rotat, et materia ad certam altitudinem in cylindro propter vim frictionis elevatur, deinde sub vi gravitatis devolvitur, ita ut materia, dum secundum superficiem cribri inclinatam inclinatur, cribretur. Paulatim ab extremo alimentationis ad extremum emissionis movens, particulae tenues per foramen reticuli in cribrum transeunt, et particulae crassae ad extremum cylindri cribri colliguntur.
Ut materia in cylindro in directione axiali moveatur, oblique collocanda est, et angulus inter axem et planum horizontale plerumque 4°–9° est. Celeritas rotationis cribri cylindrici plerumque intra sequentem ambitum eligitur.
(translatio / minutum)
Radius interior dolii R (metris).
Capacitas productionis cribri cylindrici sic computari potest:
Capacitas productionis cribri dolii Q (tonnae/hora); celeritas rotationis cribri dolii n (rev/min);
Ρ - densitas materiae (tonna / metrum cubicum) μ - coefficiens solutionis materiae, plerumque 0.4-0.6 accipiens;
Radius interior vectis R (m) h – crassitudo maxima strati materiae (m) α – angulus inclinationis (gradus) cribri cylindrici.
Figura 3-5 Schema reticuli cylindri
2, elevator situlae
(1) structura elevatoris situlae
Elevator situlae constat ex infundibulo, catena transmissionis (cingulum), parte transmissionis, parte superiore, involucro intermedio, et parte inferiore (cauda). Dum producitur, elevator situlae aequaliter alimentandus est, et alimentatio non debet esse nimius ne pars inferior a materia obstruatur. Dum machina elevatoria operatur, omnes portae inspectionis claudendae sunt. Si quid vitii in opere occurrit, cursu statim sistendum est et vitium corrigendum. Operarii semper motum omnium partium machinae elevatoriae observare, ubique clavos connectentes inspicere et eos quovis tempore stringere debent. Instrumentum tensionis spiralis partis inferioris adaptandum est ut catena infundibuli (vel cingulum) tensionem normalem operandi habeat. Machina elevatoria sine onere incipienda est et sistenda postquam omnes materiae emissae sunt.
(2) capacitas productionis elevatoris situlae
Capacitas productionis Q
Ubi volumen infundibuli i0 (metris cubicis); spatium infundibuli a (m); celeritas infundibuli v (m/h);
Factor impletionis φ plerumque ut 0.7 accipitur; γ-gravitas specifica materiae (ton/m3);
Κ – coefficiens inaequalitatis materiae, sumendo 1.2 ~ 1.6.
Figura 3-6 Schema elevatoris situlae
Capacitas productionis cribri dolii Q (tonnae/hora); celeritas cribri dolii n (rev/min);
Ρ - densitas materiae (tonna / metrum cubicum) μ - coefficiens solutionis materiae, plerumque 0.4-0.6 accipiens;
Radius interior vectis R (m) h – crassitudo maxima strati materiae (m) α – angulus inclinationis (gradus) cribri cylindrici.
Figura 3-5 Schema reticuli cylindri
3, taeniae transportatoriae
Genera taeniarum transportantium in fixas et mobiles dividuntur. Taeniarum transportatrix fixa significat transportatorem in loco fixo esse et materiam transferendam fixam esse. Rota taeniae mobilis transportatoris collocatur, et taeniarum transportatrix per vias in terra moveri potest ut propositum materiae in plura loca transportandae consequatur. Transportatori oleo lubricante tempestive addi debet, sine onere incipi debet, et post cursum onerari et currere potest sine ulla deviatione. Inventum est, postquam taenia extincta est, causam deviationis tempestive invenire necesse esse, et deinde materiam post exonerationem in taeniam adaptare.
Figura 3-7 Schema transportatoris taeniae
Fornax graphitationis filorum interiorum
Superficiei lineae internae proprietas est haec: electrodi inter se in directione axiali iunguntur et certa pressio adhibetur ut contactus bonus fiat. Linea interna materia resistentiae electricae non eget, et ipsum productum nucleum fornacis constituit, ita ut linea interna resistentiam fornacis parvam habeat. Ut magna resistentia fornacis obtineatur, et ut productio augeatur, fornax lineae internae satis longa esse debet. Tamen, propter limitationes fabricae, et longitudinem fornacis internae servandam, multae fornaces formae U constructae sunt. Duae fissurae fornacis lineae internae formae U in corpus unum includi et per vectem omnibus externam ex cupro molli coniungi possunt. Etiam in unum includi potest, cum muro latericio cavo in medio. Munus muri latericii cavi medii est eum in duas fissuras fornacis dividere quae inter se insulatae sunt. Si in unum includitur, tum in processu productionis, curam parietis latericii cavi medii et electrodi conductivi interni connectentis attendere debemus. Cum paries latericius medius cavo non bene insulatus est, aut electrodus conductivus connectivus internus fractus est, accidens productionis causabitur, quod in casibus gravibus accidit. Phaenomenon "fornacis flatus". Sulci formae U filamenti interioris plerumque ex lateribus refractariis vel concreto calori resistente fiunt. Sulcus formae U divisus etiam ex pluribus structuris e laminis ferreis factis et deinde materia insulante iunctis constat. Attamen demonstratum est structuram e lamina ferrea factam facile deformari, ita ut materia insulans duas structuras bene coniungere non possit, et opus sustentationis magnum sit.
Figura 3-8 Schema fornacis filariae interioris cum muro latericio cavo in medio
Hic articulus solum ad studium et communicationem destinatur, non ad usum negotiorum. Si delictum est, nobiscum contactum fac.
Tempus publicationis: IX Septembris, MMXIX